La Roche Goyon
zijn geschiedenis
De geschiedenis van La Roche Goyon ( Fort La Latte )
La Roche Goyon ontleent zijn naam aan een van de oudste Bretonse families (genaamd Gwion, Goion, Gouëon, Goyon en Gouyon).
Volgens een legende zou in 937 een eerste kasteel gebouwd zijn door een Goyon onder leiding van Alain Barbe-Torte .
Het huidige kasteel werd intussen gestart voordat het kanon in Bretagne verscheen (1364) en werd vervolgens voortgezet volgens het geluk van de Goyons in de tweede helft van de 14e eeuw.
Het bestond in 1379 sinds Du Guesclin een detachement naar Roche Goyon stuurde dat zich moedig verzette . Het fort werd geconfisqueerd ten voordele van Karel V en vervolgens teruggegeven aan de eigenaar door het Verdrag van Guérande (1381) .
Tijdens de 15e eeuw ging de sociale opkomst van de Goyons door. Ze verschijnen in de Staten van Bretagne. Een Goyon , kamerheer van de hertog van Bretagne, zou de erfgename uithuwelijken aan de baronie van Thorigni-sur-Vire . De familie Goyon verliet de Bretonse wieg en trad de geschiedenis van Frankrijk binnen. Het kasteel krijgt dan een gouverneur die in een daarvoor ingericht huis woont.
Tijdens de hereniging van Bretagne met Frankrijk (bereikt tijdens het verdrag van 1532 ) , onderging het een nieuwe belegering (1490) , Engels dit keer, zonder succes voor de indringers.
Zegel van Etienne III Goyon
De genadeslag werd hem geleverd door de Liga. Jacques II Goyon, heer van Matignon, maarschalk van Frankrijk, gouverneur van Normandië en Guyenne , had de kant van Henri IV gekozen. Als vergelding belegerde en viel een afgevaardigde van de hertog van Mercoeur , genaamd Saint-Laurent , in 1597 het aan. Het kasteel dat toen al La Latte heette, werd ontmanteld, geplunderd, verwoest, verbrand . Alleen de kerker bood weerstand.
Het was in een kasteel in puin dat de sieur Garengeau geïnteresseerd was, belast met het versterken van de kust voor de verdediging van Saint-Malo . Het kasteel werd dienovereenkomstig getransformeerd met instemming van de Matignons tussen 1690 en 1715 . We zijn hem grotendeels het aspect verschuldigd dat we hem kennen.
In 1715 zocht James Ill Stuart daar zijn toevlucht en vond de plaats sinister ... Het is waar dat hij daar op een vervelende novemberavond belandde. In hetzelfde jaar trouwde Louise-Hippolyte GrimaIdi ( prinses van Monaco ) met Jacques-François-Léonor Goyon, heer van Matignon , die hertog van Valentinois was geworden, op voorwaarde dat hij de naam en het wapen van de familie Grimaldi zou aannemen zonder zijn eigen toe te voegen .
In 1793 bouwden we de oven om de ballen rood te maken en namen we enkele contrarevolutionaire verdachten gevangen .
Jonge Malouins bestormden het, zonder succes , tijdens de Honderd Dagen (1815) . Het was zijn laatste krijgeraflevering.
In de 19e eeuw werd het geleidelijk verlaten en had het slechts één bewaker . In 1890 gedegradeerd door het Ministerie van Oorlog, werd het in 1892 door de Estates verkocht . Het was grotendeels in puin toen het in 1925 als historisch monument werd vermeld .
Hij is gerestaureerd sinds 1931 door de familie Joüon Des Longrais en open voor bezoekers .
Hij werd een van meest bezochte kastelen in Bretagne , na die van de hertogen van Bretagne in Nantes!
De Forward "Fort La Latte"
Het kasteel van Fort La Latte , eerst het kasteel van Roche Goyon genoemd, werd gebouwd in de 14e eeuw .
Waarom ?
De context is verontrust, de Bretonse Successieoorlog woedt (1341-1364) . In die tijd werden versterkte kastelen verbouwd of gebouwd (Tonquédec, La Roche Goyon, enz.).
Étienne Goyon , heer van Matignon, de bouwer van het kasteel, kreeg van zijn suzerein (eerst Charles de Blois, daarna de hertog Jean de Montfort, Jean IV) de toestemming om te versterken en de middelen om deze versterking te verzekeren.